De kracht van het afgebeelde schilderij (foto 1) met een rij soldaten is vooral ontstaan door een ordening van de contourlijnen en de contrastwerking van de toegepaste kleurtoontinten. Het schilderij is ogenschijnlijk grof van opzet, maar bij nadere beschouwing wordt een subtiel samenspel in harmonie en variatie waargenomen. Maar ook hoe sprekend de belichting op het doek is gekozen. Dit wordt nog meer zichtbaar door de oogleden samen te knijpen, waardoor het totale beeld van het schilderij nog duidelijker wordt.
Vanuit deze hypothese kan worden gesteld dat een vorm maar ook kleur nooit geïsoleerd kan worden gedefinieerd, maar altijd binnen het totale ontwerpplan moet worden gewogen (foto 2: alleen kleur en foto 3 en 4: kleur in context).